Тваё імя кранае маё сэрца!
Я адчуваю - усё мацней яно б'ецца.
Розум тлумачыць, што ўсё гэта дарма.
Ты як быццам ёсць і як-быццам цябе няма.
Думкі разрастаюцца і мацней растуць.
Усе твае прыкметы у ва мне жывуць.
Ім забараняю браць нада мной гару.
Бо з імі паміраю я і мабыць памру.
Але ўсё роўна аб табе мае думкі, думкі ўсе.
Ох як жа смутна і цяжка мне без цябе, без цябе, без цябе, без цябе...
У мяне каханне ў сэрцы да цябе жывое,
А ў цябе нажаль яно зусім другое.
Гэта разумеючы я адчуваю боль,
Падобны да болю, калі на ранах соль.
Хацеў бы адпусціць цябе ды вось усведамляю,
Што ў ыцці нікога я так моцна не кахаю.
І гледзячы на тое, як стыкуюцца падзеі
Знікаюць як дым усе мае надзеію
Але ўсё роўна аб табе мае думкі, думкі ўсе.
Ох як жа смутна і цяжка мне без цябе, без цябе, без цябе, без цябе...
Вось так вось каханне становіцца праблемай,
Калі яно з'яўляецца неўзаемным.
Нікому не адаю сітуацыю такую,
Бо цяпер я каханне сваё ліквідую.
Ня бачу, не званю, не пішу смс.
Ліквідацыя як бы здзяйсняе свой працэс
І быццам парадак ужо маёй галаве,
Але зноў аб'явілася Ты у маім сне.
Але ўсё роўна аб табе мае думкі, думкі ўсе.
Ох як жа смутна і цяжка мне без цябе, без цябе, без цябе, без цябе...
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1