Wciąż pamiętam to jak dziś, hulał w deszczu zimny wiatr. Otuleni płaszczem swym, szliśmy, patrząc w wielką dal. Pod kaliną skryłaś się, całowałem pierwszy raz. Nie zapomnę tamtych dni, gdy wiał wiatr.
Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni. Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi. A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból. Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.
Coś zmieniło w życiu się – pod kaliną nie ma cię. Niechaj wiatr podpowie mi, gdzie podziewasz się dziś ty. Ty pociągiem jedziesz w dal, zapomniałaś o mnie już. Pod kaliną jestem sam – brak mi słów.
Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni. Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi. A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból. Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.
Na kalinie napis jest: „Ja, Kalino, pragnę cię”. Patrzę w dal – idziesz ty – czy to wyobraźni krzyk? Nie Kalina idzie tam, tylko w oczach ją dziś mam. Zostawiłaś smutek mi, więcej nic.
Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni. Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi. A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból. Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry. Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni. Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi. A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból. Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.