Ürəyi kar olanın Gözü kor olaaar Ürəyi var olanın Hər işi zar olar Ürəyimə salan olarsa bu nəğməni Ürəyinə dolar ahu-zaar Bir günüm dönüb, aya, ilə həftəyə Yüz günüm Səni itirdiyimçün çox üzgünəm, Bu qərari verməyimdə düzgünəm ... mən.
Sənin əllərində ruhum tapır şəfa, Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda. Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə. Indi mən tək yalqiz, sən ruhi xəstə
Çiyinlərimdə yükdü, ağırdı gecələrim Gəzirəm dolaşıram, Bakının küçələrin O bir xəstə ruhun ağrıyar uçar Mən bir bağlı qapı itirilmiş açar Dilim, sözüm, canım bezim Yolum uzun tufaaaan kəsir Yaşam mənsiz gülüş yalan Olan olur keçən keçir
Onun əllərində ruhum tapır şəfa, Yox ondan nə soraq, nə səs, nə səda. Ona həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə. Indi mən tək yalqiz, o ruhi xəstə Sənin əllərində ruhum tapır şəfa, Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda. Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə. Indi mən tək yalqiz, sən ruhi xəstə