Түсiнiп тыңдашы iшiмдегi әңгiменi, Бiр күнi кетемiн жоғалып мәңгi мен де. Келгенде күлген, кеткенде жылатамын, Бәрi жақсы көретiн күн – менсiз ататын таңым. Мама, түсiн менi, мен жақсы бала боламын, Өмiрiм кино, жаман адамның рөлiн сомдадым. Мама, сен жылу берген үйде мен тоңбадым, Келмедiң, папа, бүгiн тағы үйге қонбадың. Ойымды тастады өлтiрiп, сенде тарады ма, Ойынды бастадым, соңына дейiн барамын ал. Бәлкiм, ертең от болып жанамын, Бәлкiм, бүгiн тағы өкпенi құртып жағамын.
Мама, кешipшi, мен адам боламын, алдымда өмip болса?..
Қ-сы: (х2) Анашым, жылама, жылауға бола ма? Мен қазірден бастап тырысам сізді бақытты қылуға.
Расында, ешкімге керек емес сезім еш мүлде, 5 жыл бақыт сұрамаймын, ең болмаса, 5 күнге. Немесе 5 минутқа, жарайды, бір-ақ сәт, Расында, маған сен бұйырған әрбір дем қымбат. Ең кымбат – Ана, ал содан кейін – Әке, Екеуі – қос қанатым, екі бөлмелі пәтер. Қалғаны жинала жатар менің жаназамда, Мен үшін уайым же маған жер қазарда. Кім біледі, қашан кетеміз жердің астына, Сол жақта сұрау болғанда бола ма екен қасымда? Жанымда болған жандар, ол кезде өз алдына, Ол жақта көрінбейтіндер, бұл жақта көз алдымда. Айтшы, мен төзе алдым ба сен жіберген сынаққа, Мен де бәрі секілді түскім келеді Жұмаққа! Ата-анаммен бірге...