Anladım sonu yok yalnızlığın, hergün çoğalacak Herzaman böyle miydi bilmiyorum Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak Alışır her insan alışır zamanla kırılıp incinmeye Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette Bekliyorum bekliyorum bekliyorum Hadi gelin üstüme korkmuyorum Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret Yokluğunla ben başbaşayız nihayet