Refrain 1 از جداشدن نوشتی رو تن زخمی هر برگ Az joda shodan neveshti ro tane zakhmiye har barg You wrote from separation on every wounded leaf گریه کردم و نوشتم نازینم یا تو یا مرگ Gherye kardam o neveshtam nazaninam ya to ya marg I cried and wrote: oh, my love (my nice one) you or death (1) به تو گفتم باورم کن میون این همه دیوار Be to goftam bavaram kon mion in hame divar I told you: belive me between all these walls تو با خنده ای نوشتی هم قفس خدا نگهدار To ba khandee neveshti: ham ghafas khoda negahdar You wrote with a laugh: goodbye fellow prisoner (cage-fellow)
Refrain 2 بنویس مهلت موندن یه نفس بود Benevis mohlate mondan ye nafas bood Write: time for stay was just a breath سهم من از همه دنیا یه قفس بود Sahme man az hameye donya ye gafas bood All my share from this world was just a cage (a cell) بنویس که خیلی وقته واسه تو گریه نکردم Benevis ke kheily vaghte vaseye to gherye nakardam Write there is a long time that I didn’t cry for you سر رو شونه هات نذاشتم مثل دستات سرد سردم Saro ro shonehat nazashtam, mesle dastat sarde sardam I didn’t put my head on your shoulder, I am so cold like your hands
من که تو بن بست غربت Man ke to bonbaste ghorbat Me in this exile dead end زخمی از آوار پاییز Zakhmi az avare paeez Wounded from debris of autumn فکر چشمای تو بودم Fekre cheshmaye to bodam Was thinking about your eyes با دلی از گریه لبریز Ba deli az gherye labriz With heart full of cry
شب عاشقونه ی من که حروم شد Shabe asheghoneye man ke harom shod My loving night wasted مهلتی بودن با تو که تموم شد Mohlati bodan ba to ke tamom shod Time to be with you was finished ندونستم باید از تو می گذشتم Nadanestam bayad az to migozashtam I didn’t understand that I should leave you وقتی از غربت چشمات می نوشتم Vaghti az gorbate cheshmat mineves