To już blisko
Czuć zapach siarki
Gdy stąpa się
Wśród tego
Co niegdyś
Było piękne
Przeciwnik człowieka
Zesłał wszelkie choroby
Kolory zamienił
W amorficzną czerń
To już blisko
Czuć zapach nieistnienia
Gdy stąpa się
Wśród nigdy niespełnionych snów
Z uniesionymi oczami
Złamani, ślepnący
W piękno magicznych gwiazd wpatrzeni
Po największą mądrości księgę idą
Przez ziemskie pola marności i łez
A ona pustotą pełna
W dłoniach spłonęła
Gdy szli w piekielną przepaść
Bez wytchnienia
Mierząc ruiny
To już blisko
Czuć bolesny swąd
Другие названия этого текста
- Mornië Utúlië - Zwątpienie (0)
- Mornië Utúlië - Bliskość Upadku (0)
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1