Uca dağlarında başım qaralar Nurlu səhərlerdən dönər qaralar Gül susuz qalanda necə saralar İnsanda ömrünü bitirən zaman canı yanar
İnsan sevdiyini itirən zaman Canı yanar yanar yanar yanar Sonuncu mənzilə ötüren zaman Canı yanar yanar yanar yanar
Məncə o eşq deyil bəlasız olsa Kədərsiz miskilsiz cəfasız olsa Sevən sevdiyinə vəfasız olza Mələklər canını götüren zaman canı yanar
İnsan sevdiyini itirən zaman Canı yanar yanar yanar yanar Sonuncu mənzilə ötüren zaman Canı yanar yanar yanar yanar
Bu vaxtsız ayrılıq bu vaxtsız ölüm Səni məndən alıb aparmazdı kaş Nə olardı bu zalım əcəl gəlməzdi Əlini əlimdən aparmazdı kaş Götürüb dərdimi kədərimidə Haçansa gedəcəm məzarın üstə Son qoyub heyatın haksızlığına Bir gün mən öləcəm məzarın üstə