Двойник. [MusLim] Қимастықпен өтті күндер, айлар, жылдар жылдам, Өмірдің төмпешіктерін меңгердім оңашада. Келеңсіз жағдайда болған бала қазір дін аман, Тағдырдың қиын белестері жүректі тіл алман. Қызыл тіл маған жәрдем берді тұзақтарда, Ұмытпаймын арамызда болған бір топ бұзықтарды-ай. Қызықтадым айналамдағы заттарды, Алдымнан шыққан шұңқырдан айналып сақтандым. Сақадай сай тұрдым ұшқан жебелерге қарсы, Оқып білгім де келді тілін араб, парсы. Қабаттасып жатқанда шаруа баста, Жүгіндім ақылға мида тасыған асып. Тырнап қасып жатпаспын жарамды, Қалай болмасын әйтеуір жырларым жарамды. Жаман ба оны көрегендік шешер, Зорласам талғамымды ұқпай қалар не жерін. Нәпсіге ерген ортаны жүрегім көп тістейді, «Пәктігіңнен арыл» - деген сөз көмектеспейді. Көліктен түспейді жаным жағып жанармайды, Көріпкел емеспін бірақ сезім жаңылмайды. Балық шеккен па шіркін бал, шекер, Ағза оған да тоймады қапшықпен қанша әпер. Қайтшы кері, не боп барасың әкем?! Былай алып қарасам, ақын әнші екем... [Naivi] Ко мне явись ты в самом ярком сне, Прошу, покажи место, где ветер любит петь. За гроши доставь меня на песчаную степь, Там я найду, наверное, самую нужную вещь. Мысль идет где-то среди этих долин, От мели спасает его проникновенный стих. Проникает без боли, поэтому нет крик, Поэтому ищу тот таинственный блик. Облик о морали, о самом для нас главном, Без морщин жить, а значит жить плавно. Не забыть тот свет, на Востоке дальнем, Стать кем-то пока не изменимся сами. Подними к небесам и отпусти на минутку, Почувствовать в груди тот чистый воздух. Как космос, открыв двери, все покажи, Надеюсь тогда пойму, как мне стоит жить. Наверное, хватит морочить голову, попросту, Не уйти от обличия даже по возрасту. Можно разглядеть, насколько все плохо тут, А можно просто увидеть другую сторону. Улыбаясь, двойник спросил у меня, Где тот я, который не боялся огня. Я тут, пожалуй, в лучшем свете дня, Наступит еще тот день, увидимся брат!