Амалым жоқ аларым жоқ өткеннен Арыла алмадым реніш өкпеден Умітім жоқ менің алда келер көктемнен Əттең əке əке Əттең əке əке 1.(NART1) Ақ параққа қара қаламның сиясы Туседі турлі ой табылып ұйқасы Іштегі сырдың бәрін жырыммен жайдым Ендігі айтылатын əңгіме мен жайлы Бір тоғыз тоғыз бес алматы қаласы Өмірге əкелді аяулы анашым Ал əкемнің сыйхы белгілі баршаға Оның қылықтарынан анамда шаршаған Қызылорда шаһары әжемнің атамның Мектеп жасына келгенше есімде баққаны Балалық шақтарда атама әкеліп Бесікте жатқаным әліде есімде Соңгы рет әкеден жылуды көрдім мен қашан Сонын әсері шығар балалық шағым ащы Мектептен шыға сала асығып үйге Әкем анашыма тимеді ма деп ия Қ-сы (Qarakesek): Өткенге қарадым бұрыла Ендігі мақсатым əкемсіз құрылым Жанарыма жиналған тамшылардан соң Артынан күткен бір бақыт бар шығар
2. далада жәнеде айлы аспан Ол кезде мен едім екінші класста Киімді жинап жатырмыз қазір біздер кетеміз Ал əкем арғы бөлмеде жатыр темекі шегіп Кетіп бара жатырған қыз ұлының бетінен суюге жарамады ендеше мен нетем Мұқтаж емеспін жай гана таң қалам Өз баласына махаббат бар малдада Енді біздер кететін жеріміз Байқоңыр Анамның апасына алғысымды айтамын Қиналып жатқанда бізді демеп жіберді Ұмытпаймын енді дəл сол күндерді Байқалада бір жыл тұрдым мен сонда Одан соң Нартукке қайтып келдім мында Ол кезде мен төртінші класстамын Негізі екінші класста жыр жаза бастадым ....
Өткенге қарадым бұрыла Ендігі мақсатым əкемсіз құрылым Жанарыма жиналған тамшылардан соң Артынан күткен бір бақыт бар шығар Амалым жоқ аларым жоқ өткеннен Арыла алмадым реніш өкпеден Умітім жоқ менің алда келер көктемнен Əттең əке əке Əттең əке əке