Hayot o’tib bormoqda, asta-sekin o’z yo’lida Har bir inson hayoti, taqdiri ham o’z qo’lida Kimdir tirik-chilik uchun yugurmoqda bozorga Kimdir esa kuzatamiz so’ngi manzil mozorga Mening hayotim esa, misli katta bir to’fon Bilmadim ana shundan, chiqamanmi men omon Hayotda men o’xshamadim akamga-yo ukamga Haqqim uchun kurashdim, bosh egmadim hech kimga Ma’lumotim oliymas, lekin so’zim ma’noli Kitob varaqladim, lekin bildim Navoiy Har-bir yozgan qatorim, bu yashagan kunlarim Kelajagimni o’ylab bedor o’tgan tunlarim Kimlar kuldi ustimdan, lek kulmadi do’stlarim Bora-bora barchasini titiratdi so’zlarim Hayolparast dedi meni, kimdir esa omadsiz Bilganimcha yaxshadim, 2-yilcha onasiz 15-yoshda ilk sevgim, 4-yil o’tdi javobsiz Menga rad etgan edi, kimlarga tegdi essiz Odamlarga tushunmadim, pul desa tomdan tashar Nahotki bu odamzod, faqat pul uchun yashar Insoniyilik tushuncha, mehr-oqibat qani Hech kim ko’rmas bir-birin, g’aflat bosgan hammani Pul ayirar otani, jigarbandi o’g’lidan Do’stlar-do’stini sotar, ulfat topib o’g’ridan Vijdon neligin bilmas, najot yo’qdir nidodan Shunchalika ham bordi, hatto qo’rqmas xudodan
Yuragimda to’la dard, qalbim to’rida alam Barchasiga guvoh bo’lgan, oq qog’oz-u bu qalam O’tgan kunim sanadim, yillar o’tar birma-bir O’zligim yo’qotmadim, so’ngi najodim sabr Ishonaman hayotimda yorug’ kunlar ham bo’lar Umid bo’lsa yurakda, bir kun cho’ntak ham to’lar Kimdir ko’tarar hayot, kimdir yiqilar pastga Hayot davom etmoqda, to’xtamayin bir pastga Og’ir kunda “Jamoa” oshna-ulpat yonimda Tashlab qo’ymadi hech ham, meni bu ahvolimda Hayot uchun kurashaman, intilaman oldinga Katta-katta orzularni, qo’yib men o’z oldimga Intilish va harkat, keyin bo’lar barakat O’zligingni yo’qotmasang, yo’ling toparsan albat. (bat bat (эхо)