Door de straten van Parijs Klinkt nog steeds dezelfde wijs Van die oude muzikant Je hoort hem al aan de overkant Eens was hij toch heel beroemd Altijd werd zijn naam genoemd Nu is hij heel oud en grijs Ouder dan de stad Parijs
Door de straten, over pleinen Klinkt dat ene lied Die melodie zal nooit verdwijnen Ook al ken je hem niet
Eenzaam zijn nu al z’n dagen Niemand die hem nog kent
Hij speelt op zijn accordeon En denkt aan hoe het eens begon Het leven is nu grauw en grijs In de straten van Parijs
Z’n vrienden kennen hem niet meer Maar kijken nu nog op hem neer Hij speelt voor geld nog op de straat Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat
Niemand die nog op hem wacht Maar soms is het of hij weer lacht Hij was beroemd in heel het land Die oude, grijze muzikant
Door de straten, over pleinen Klinkt dat ene lied Die melodie zal nooit verdwijnen Ook al ken je hem niet
Eenzaam zijn nu al z’n dagen Niemand die hem nog kent
Hij speelt op zijn accordeon En denkt aan hoe het eens begon Het leven is nu grauw en grijs In de straten van Parijs