Не дацягнуцца зломленай кісцю да сіняга неба, Не разбіцца з крыламі бяз пер’я аб мяккую глебу Не захіліцца дзіравай далонню ад яркага сонца, Не навучыцца спяваць песні бяз болю з цяжкаю доляй.
Цалуй мяне ў стамлёныя вочы,
З твару сцяры салёныя ночы.
Пакарай мяне за чорную душу,
Але кахай мяне, кахай мяне!
Не дацягнуцца зломленай кісцю да сіняга неба, Не разбіцца з крыламі бяз пер’я аб мяккую глебу Не захіліцца дзіравай далонню ад яркага сонца, Не навучыцца спяваць песні бяз болю з цяжкаю доляй.