Абдымi лета, снег не чакай, загiнем, Справы ўсе кiнем я i ты. Толькi, нажаль, лета раны мне ўрачуе, Подых зiмы чую, я заўжды.
Пр. Гэй, свой лес шукай, Да нябесаў узлятай. Я i ў пекла б пайшоў, Як той грэшны анел.
Абдымi золак, адпусцi душу Сваю туды, дзе няма бяды. Толькi нажаль золак, раны мне не ўрачуе, Стогны зямлi чую я заўжды. Пр………… Дорыць мне свет каханне, Мары i лёс катуе, Шчасце сам будую, Я заўжды.
Пр. Гэй, свой лес шукай, Да нябесаў узлятай. Я i ў пекла б пайшоў, Як дурны той анел.