Carmina Burana (12th century) - Virent prata hiemata
Virent prata hiemata tersa rabie, florum data mundo grata rident facie. solis radio nitent, albent, rubent, candent, veris, ritus iura pandent ortu vario. Aves dulci melodia sonant garrule, omni via voce pia volant sedule, et in nemore frondes, flores et odores sunt; ardescunt iuniores hoc in tempore. Congregatur, augmentatur cetus iuvenum, adunatur, colletatur chorus virginum; et sub tilia ad choreas Venereas salit mater, inter eas sua filia. Restat una, quam fortuna dante veneror, clarens luna oportuna, ob quam vulneror dans suspiria. preelecta, simplex, recta cordi meo est invecta mutans tristia. Quam dum cerno, de superno puto vergere. cuncta sperno, donec sterno solam Venere. hanc desidero ulnis plecti et subnecti, loco leto in secreto si contigero.