Арман арман алдамайды, самгап ушып келем саган, Калай от боп лауламайды, махаббатым мен ансаган, Мен ансаган колдін нуры, селт еткендей шайкалады, Коніліннін молдірлігі молт еткенде байкалады!
Аялаган аяулы аппак кусым-ау, Саялаган жанымдай тәп-тәттісің-ау, Арайланған жап-жарық шам шуағындай, Жүрегімді сен менің сақтап тұрсың -ау!
Сұлулығы дүниенің, сен бар кезде жарасады! Сен бәрінен биік едің, кім сенімен таласады! Ақ қүсым-ау жарық бердің, алаулаған аспаныма! Жұлдызымды жағып бердің, қанатыңды қаққаныңда!