Niychciane dzeci mijosz co dnia głodne i smutne pozbawione własnego JA
Bolesny uśmiech Ciyrpionco dusza Wypolył im sie świat Molestowane Niy majom miejsca Nawet na cichy płacz Niychciane dzieci Niy majom marzeń Dostały ino zło Zamkniyntne w sobie W okrutnym świecie Tam właśnie Jest ich dom
REF.(x2) W ich oczach ból! Na twarzach żal Rysy maluje strach Bez celu myśli Spuszczone głowy I gorycz nawet w snach
Trzeba pokozać, co dowo miłość, i to nojwyższy czas, One niy wiedzom, że jej nie majom cza im to w końcu dać