Раніцай сонца малюе ў небе: Промнямі крэсліць ў аблоках узоры, Вецер-гарэза прачнуўся, смяецца, Весела гасіць пабліклыя зоры.
Недзе жалейка гукне пастухова, Чуеш, у лесе прачнуліся птушкі? Гучна ляціць дальні клёкат бусловы, Звіняць ручаём у лузе сінія стужкі.
Спявай, зямля, А птушкі падхопяць! Пяе рака – Чароўны спеў выводзіць.
Шэпча аер нам пяшчотныя словы, Слухаем песні зямлі нашай роднай, Нашай роднай. З неба ліецца званок жаўруковы – Песні за гэту няма лепш ніводнай, Лепш нiводнай.
Спявай, зямля, А птушкі падхопяць! Пяе рака – Чароўны спеў выводзіць.
Раніцай сонца малюе ў небе: Промнямі крэсліць ў аблоках узоры. Вецер-гарэза прачнуўся, смяецца, Весела гасіць пабліклыя зоры.
Недзе жалейка гукне пастухова, Чуеш, у лесе прачнуліся птушкі? Гучна ляціць дальні клёкат бусловы, Звяняць ручаём у лузе сінія стужкі.
Спявай, зямля, А птушкі падхопяць! Пяе рака, Чароўны спеў выводзіць. (2)