Kie mirakle bluetas mont', Kie el tero fluas la font', Tie karteta staras domet', Kaj tie vivas kun la kviet',
refreno: Plumo, inkujo, kudrilo, faden'. Novaj fabeloj kaj olda kamen', Amikaj kantoj, freŝakvo en tin', Kaj ankaŭ¬ mi en fin'. Se, mia frato, trafos vin plag', Se pelos vin nebula tag', Frapu la pordon kaj knaros ĝi, Tuj malfermiĝos, kaj scios vi pri:
Rf.
Degelas tempo, degelas stel', kaj vivo ŝajnas nur bagatel'. Foriras homo, poste la nom'. Restas nur mia karteta dom':