Mi ne plendas al la sorto – vi ne pensu. Plendi pri feliĉ' apenaÅ estas senco. Kiel varme via bela voĉo sonas. Kaj surstrate ploras nokto – nokto ploras. MorgaÅ sidos vi en trajno, sed hodiaÅ... ĈirkaÅprenu min pli forte por adiaÅ. En okuloj viaj bluaj mi ja dronas. Kaj surstrate ploras nokto – nokto ploras.
Restas preskaÅ jam neniom Äis mateno. Kaj l'aÅroro Åiros inter ni fadenon. Nian solan nokton ĉiam mi memoros. En fenestron batas pluvo – nokto ploras.