Eylül Akşamı Hiç bir neden yokken, Ya da biz bilmezken tepemiz atmış Ve konuşmuşuzdur… Onca neden varken Ve tam sırası gelmişken Hiçbir şey yapmamış Ve susmuşuzdur… Aynı anda aynı sessiz geceye doğru İçim sıkılıyor demişizdir Aynı sabaha uyanırken Kim bilir Aynı düşü görmüşüzdür Olamaz mı? Olabilir.
Onca yıl sen burada Onca yıl ben burada Yollarımız hiç kesişmemiş Bu Eylül akşamı dışında
Belki benim kağıt param, Bir şekilde, döne dolaşa Senin cebine girmiştir Belki aynı posta kutusuna, Değişik zamanlarda da olsa, Bir kaç mektup atmışızdır Ayın karpuz dilimi gibi Batışını izlemişizdir deniz kıyısında Aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede Belki de bir kaç gün arayla Olamaz mı? Olabilir.
Onca yıl sen burada Onca yıl ben burada Ollarımız hiç kesişmemiş Bu Eylül akşamı dışında.
Bostancı dolmuş kuyruğunda Sen başta ben en sonda Öylece beklemişizdir… Sabah 7:30 vapuruna Sen koşa koşa yetişirken, Ben yürüdüğümden kaçırmışımdır Aynı anda başka insanlara, Seni seviyorum demişizdir… Mutlak güven duygusuyla, Başımızı başka omuzlara dayamışızdır Olamaz mı? Olabilir.
Onca yıl sen burada Onca yıl ben burada Yollarımız hiç kesişmemiş Bu Eylül akşamı dışında.