Тваіх ваўкоў мы клічам, усхваляйма Дзіды моц! Мы клічам тузін-зграю – з-пад чорных хмар сыходзь! Спеў зіхаціць у гонар Уладара ваўкоў! У дзікім паляванні праз грукат л’ёцца кроў! І водгукі грымотаў бязлітасна гучаць, Літасці памерлым дарэмна тут чакаць! Ледзь заняўся світанак крамяным прамянём Ушчэнт разьбіты вораг, ушчэнт і назаўжды! Здабыча не мае назвы,вораг асобы уласнай. Рэштки ня узыйдуць насеннем – прысуд наш карае iмгненна! Даўно жніво мінула,на палёх запеклася кроў Толькі рэштки збялелых костак вабяць зрок крумкачоў. Паляванне пачалося! Блаславi нас, Одзін!