Gün düşleri hep içim umut Sokaklara çıkmak İstemiyorum Kuşlar gibi uçmak lazım özgürüm ben Yeryüzüne inmek istemiyorum Dağlar gibi dik durdum evvel Şimdi bir çukurda çürüyorum Ezilme derdi bana hep annem Karınca gibi hissediyorum
Bulut olsam yağmura dönerim Toprağa düşmek istemiyorum Elin olsa mutluluk dilerim Benim olmasın İstemiyorum Nefesimi saydılar sanki benim Bitince ölmek İstemiyorum Ve artık buradan gidiyorum Hoşçakal
Şiir: Kaç sabahtır geceye uyanıyorum Ne oldu güneşe aynalarda yokum Dumanı tüten çay bardaklarına dokunuyorum Elimi ısıtmıyor Ağlayınca fark ettim artık gözyaşlarım yanaklarıma değmiyor Keşke bir kez daha öpebilseydim seni Sımsıkı sarılıp saçlarını koklayıp öyle gitseydim Ölmüşüm ben bebeğim ölmüş Herkesin korktuğu gün bana bugünmüş