Ik heb soms van die akelige dagen Dat alles me te groot wordt en te veel En wat ik aangehaald heb, kan ik slecht verdragen En alles wat ik nog moet doen, dat grijpt me naar de keel
Ik word al zenuwachtig wakker Dat wordt alleen maar erger door dat driftige gejakker Met een koffer vol verantwoordelijkheid waaraan ik me vertil En honderdduizend dingen die ik eigenlijk niet wil En ik moet nog zoveel doen, ik moet nog zoveel doen Kan ik nou vandaag niet weer eens even net als toen
Veilig achterop bij vader op de fiets Vader weet de weg en ik weet nog van niets Veilig achterop, ik ben niet alleen Vader weet de weg, vader weet waarheen
Ik weet nog hoe het rook, ik weet nog hoe het was Met mijn armen om hem heen, mijn wang tegen zijn jas Vader weet de weg en ik weet nog van niets Veilig achterop bij vader op de fiets
En ik heb zo vaak een onbestemd verlangen Een zeurderig gevoel van droevigheid En dat verlangen dat kan dagen blijven hangen En waar ik ga of lig of sta, ik raak het niet meer kwijt
Niks is leuk en niks is boeiend Alles is vervelend en mateloos vermoeiend Een lusteloze, levenloze, wezenloze heer Die treurig zit te kijken naar de wereld en het weer En ik moet nog zoveel doen, ik moet nog zoveel doen Kan ik nou vandaag niet weer eens even net als toen
Veilig achterop bij vader op de fiets Vader weet de weg en ik weet nog van niets Veilig achterop, ik ben niet alleen Vader weet de weg, vader weet waarheen
Ik weet nog hoe het rook, ik weet nog hoe het was Met mijn armen om hem heen, mijn wang tegen zijn jas Vader weet de weg en ik weet nog van niets Veilig achterop bij vader op de fiets