PAULINE - Людзі, дзе вы? | Текст песни

• Тексты песен
• PAULINE
• Людзі, дзе вы?

Зноў вяртацца ў пустую кватэру,

Ведаць пэўна: у глухія дамы,

I ніхто не пастукае ў дзьверы,

He парушыць спакой твой нямы.

Прабіраецца ў скроні трывога,

Ахінаюць душу халады —

Ўсё было і ня стала нічога

Ў гэты дзень незямной пустаты.



Людзі, дзе вы?

Так многа вас побач,

А як быццам нікога няма.

He заўважыўшы ў бліжняга роспач,

Вы праходзіце міма штодня.



Нас чакае бэтонным красвордам

Разгароджаны кубамі дом.

Мы ў ім літарай,

Кожны — асобнай,

Ад вялікага слова жывём.

Мнагалюдны расквечаны горад,

Адзіноцтвы трамваі вязуць,

Паміж сьценкамі шчасьце і гора

На тым самым паверсе жывуць.



Зачыняюцца дзьверы грунтоўна…

Хтосьці стукае лёгкай рукой —

Гэта смутак у вобліку поўні

Завітаў у самотны пакой.

PAULINE еще тексты