Οταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις και εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί
Οταν θα αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής
Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου και το 'βρεις τσακισμένο απ' τις πληγές και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες να ακούσουν τη φωνή σου και οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές.