Paweł Orkisz - Burza | Текст песни

• Тексты песен
• Paweł Orkisz
• Burza

Burza
sł. muz. Paweł Orkisz

Niebo kryją chmury, ptaki uciekają,
wiatr w gałęziach drzew ze strachu drży.
Ludzie w swoich domach, zadziwieni majem,
odwracają twarze od szyb.

ref. Burza, burza zbliża się,
już w oddali słychać jej głos.
Rozpuściła włosy swe,
w rydwanie koni sto.

Nagle świsnął ostry bicz, światem wstrząsnął dreszcz,
przerażony na kolana padł.
Wicher łamie ręce drzew, deszcz im bije w twarz,
wściekły piorun wali raz po raz.

ref2. Burza, burza wkoło nas
rozpoczęła taniec.
Grzmotów huk, piorunów trzask,
to muzyka dla niej.

Odpłynęła nagle, za górami gdzieś
jej ostatni okrzyk przebrzmiał już.
Zapłakane kwiat słońca pierwszy promień
chce pocieszyć, tuli do ust.
Przemoczone trawy swoje długie włosy
wykręcają, w słońcu krople lśnią.
W drzew gałęziach mokrych pierwsze ptaków głosy
znów radosne i beztroskie są.

Ref3. Tęcza wstęgą z siedmiu barw
opasała świat.
Teraz już nie będzie burz
niech więc uśmiech trwa.