Άν στη γή υπάρχουν δυο άνθρωποι που ταιριάζουνε τόσο πολύ στο λέω πως είμαστε εγώ και εσύ
μα δεν θές τι νοιώθεις να παραδεχτείς στο άσπρο το μαύρο θα βρείς και τοίχους σηκώνεις για να κρυφτείς
όχι άλλο εχθροί,όχι πάλι εχθροί
Έλα γρήγορα,σήμερα,η αγκαλιά μου όταν μπείς θα κλείσει σίγουρα,πίσω σου δεν θα σε αφήσω να δείς και σκοτωσέ με για να βγείς ή αγαπησέ με απ'την αρχή όσο μπορείς
Αν το φώς υπάρχουν δυο άνθρωποι που το ακούμπησαν τόσο πολύ στο λέω πως είμαστε εγώ και εσύ
Και μετά σκοτάδι δικό σου παντού και κρίσεις βαθυές πανικού μα εγώ εχω πείσμα παντός καιρού