sakin bir gün buluşturdu ve kopardı bir fırtına ruhunun içinde bir kaygı aynı olmak zor belki bir başka dünyada buluşuruz belki bir başka rüyada kavuşuruz belkide sonsuza dek uyur unuturuz birbirimizi bu sonbahar dökülen yapraklar gibiyiz yalnızlık ve biz ikimiz savrulduk uzaklara söyle şimdi neredeyiz yok olamaz var olan şey ya hep vardık ya hiç yoktuk, belki korktuk kendimizden mutlu kalmak zor belki bir başka dünyada buluşuruz belki bir başka rüyada kavuşuruz belkide sonsuza dek uyur unuturuz birbirimizi bu sonbahar dökülen yapraklar gibiyiz yalnızlık ve biz ikimiz savrulduk uzaklara söyle şimdi neredeyiz kuruyan yapraklar gibiyiz sayfalarda biz ikimiz, kaybolduk yitiyoruz söyle şimdi neredeyiz