Perunwit - Z jednej ziemi | Текст песни

• Тексты песен
• Perunwit
• Z jednej ziemi

W zimowym gaju jaśnieją miecze.
On i ona, para wojowników
Pędzących przez blask dnia.
Przemierzają równiny, góry, oblodzone szczyty,
Przekraczają rzeki, ciesząc się polską ziemią.
Z jednej krwi, z jednej stali,
Z jednej ziemi - Polski- Matki.
Są tam gdzie kończy się życie, a zaczyna sen, błądząc
W swych marzeniach, mocno ściskają rękojeść broni.
W ciemności wojny, na polu bitwy słychać śpiew,
To wiatr targa połamanymi chorągwiami.
Zawodząc pośród przerdzewiałych mieczy,
Sterczących pomiędzy żółtymi kośćmi.
Deszcz jak łzy kaleczy twarze postaci
Stojących na szczycie wzgórza.
Krople opadają na sztandar z białym orłem w godle.
Ogień trawi to, co pozostawiliśmy zniszczeniu,
Żar świecący jak gwiazdy, tańczy w pochodzie nocy.
Tam jesteśmy my,
Spadkobierczy wodzów sprzed tysiąca zim.
A gdy i nas tam zabraknie wśród ruin miłości, szczęścia i dobra,
Pozostaną jeszcze żywioły.
Niepokonane przez żadne siły!!!
Ogień strawi mury świątyń, wiatr rozsypie żar,
A deszcz ugasi pogorzelisko.

Perunwit еще тексты