Piotr Rubik i Zbigniew Książek -- Zakochani w Krakowie - 18. Do kolan rzuci nam się Wisła | Текст песни

• Тексты песен
• Piotr Rubik i Zbigniew Książek -- Zakochani w Krakowie
• 18. Do kolan rzuci nam się Wisła

Pojadę z tobą na kraj świata,
Gdy mi obiecasz, że w sobotę,
Sobotę, która końcem lata,
Będziemy tutaj już z powrotem.

W Meksyku mezcal i tequilla,
W Indiach tygrysy i brylanty,
No i czekanie na tę chwilę,
Gdy wreszcie wróci się na Planty.

Do kolan rzuci nam się Wisła,
Przykryją bose stopy fale,
Gdy noc zapali srebrną galę
I w twych ramionach znajdę przystań.

Oczy twe - fruną gołębie i budzą Rynek;
Oczy twe - dwie herbaty i chłopak z dziewczyną;
Oczy twe - za ostatni grosz kolczyk z turkusem;
Oczy twe - nasze wyprawy w świat autobusem 106.

Po drodze wielbłąd i pustynie,
Dwie metropolie, trzy stolice -
- a gdy szczęśliwie podróż minie,
Zjemy szarlotkę w Sukiennicach.

Pojadę z tobą na kraj świata...

Do kolan rzuci nam się Wisła...

Oczy twe - fruną gołębie i budzą Rynek...

Piotr Rubik i Zbigniew Książek -- Zakochani w Krakowie еще тексты