Rozkwitają pąki białych róż, Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już, Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat, Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat.
Kładłam ci ja idącemu w bój, Białą różę na karabin twój, Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd, Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł.
Ponad stepem nieprzejrzana mgła, Wiatr w burzanach cichuteńko łka. Przyszła zima, opadł róży kwiat, Poszedł w świat Jasieńko, zginął za nim ślad.
Już przekwitły pąki białych róż Przeszło lato jesień zima już Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej, Gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej.
Hej dziewczyno ułan w boju padł Choć mu dałaś białej róży kwiat Czy nieszczery był twej dłoni dar Czy też może wygasł twego serca żar
W pustym polu zimny wicher dmie Już nie wróci twój Jasieńko, nie Śmierć okrutna zbiera krwawy łup Zakopali Jasia twego w ciemny grób
Jasieńkowi nic nie trzeba już, Bo mu kwitną pąki białych róż, Tam pod jarem, gdzie w wojence padł, Wyrósł na mogile białej róży kwiat.
Nie rozpaczaj, lube dziewczę, nie, W polskiej ziemi nie będzie mu źle. Policzony będzie trud i znój, Za Ojczyznę poległ ukochany twój.
___
Бутоны белых роз расцветали, Вернись, Ясенько, с этой войны Вернись и поцелуй меня как прежде Я подарю тебе самую прекрасную розу.
Ты уходил в бой И я прикрепила белую розу к твоему карабину Что подарить тебе, мой Ясенько, Когда ты вернёшься к своей подружке после того как закончится война?
Над степью непроглядная мгла Ветер с бураном рыдают Пришла зима и завяли бутоны роз Ушёл Ясенько и замело его следы
И вновь расцветали бутоны белых роз Прошла зима, лето, наступила осень Где же ты, Ясенько Почему не идёшь ты к девчонке своей?
Эй девушка, твой улан пал в бою, Или неискренним был твой дар Или томление сердца твоего прошло?
В пустынных полях воют холодные ветра Не вернётся твой Ясенько никогда Лютая смерть приняла кровавую жертву Похоронили Ясенько в тёмной могиле.
Ясенько ничего уже не нужно Бутоны белых роз всегда цветут в память о нём Там под яром, где полёг он в бою с врагами На его могиле расцвели белые розы.
Не плачь, девчонка, не плачь милая В польской земле ему будет хорошо лежать Не напрасны были его страдания, За Отчизну погиб любимый твой.