Polskie Kolędy-chór - Bóg się rodzi | Текст песни

• Тексты песен
• Polskie Kolędy-chór
• Bóg się rodzi

Bóg się rodzi, moc truchleje
Pan niebiosów obnażony.
Ogień krzepnie, blask ciemnieje.
Ma granice nieskończony.
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami.
A słowo ciałem się stało i mieszkało
między nami. Cóż masz niebo
nad ziemiany? Bóg porzucił
szczęście swoje, wszedł między
lud ukochany, dzieląc z nim trudy
i znoje. Niemało cierpiał niemało,
żeśmy byli winni sami.
A słowo ciałem się stało i mieszkało
między nami. W nędznej szopce
urodzony, żłób mu za kolebkę dano.
Cóż jest, czym był otoczony :
Bydło, Pasterze i siano.
Ubodzy was to spotkało.
Witać go przed bogaczami !
A słowo ciałem się stało i mieszkało
między nami. Podnieś rękę, Boże Dziecię
Błogosław Ojczyznę miłą !
W dobrych radach, w dobrym bycie,
wspieraj jej siłę swą siłą.
Dom nasz i majętność całą.
I wszystkie wioski z miastami !
A słowo ciałem się stało i mieszkało
między nami.