Przemysław Gintrowski - - Prośba (1993) | Текст песни

• Тексты песен
• Przemysław Gintrowski -
• Prośba (1993)

Naucz nas także palce zwijać
i drzwi podpierać z tamtej strony
pokojów próżnej już miłości

niech kiedy trzeba będzie pięścią
to co marzyło tak o szczęściu
i osłaniało chudy płomyk

a potem po skończonej walce
pozwól nam rozprostować palce
choćby już była tylko pustka

gdy w dłoń otwartą przyjmiesz klęskę
gdy czaszkę w czułe palce weźmiesz
zacznie się wtedy jeszcze raz

otwartych dłoni wielka sprawa
po strunach podroż po zabawach
ostatnie ziarno ocalenia

Słowa: Zbigniew Herbert
Muzyka: Przemysław Gintrowski

Przemysław Gintrowski - еще тексты