Кешірші, ботақаным, менен кетті қате, Маяк тастаймын, есік алдына шық, мен Maybach-пен келем. Хех, осындай сөз бе керегі, Мен өз дегенімді жасайм, қырсықпа, себебі мен еркекпін. Қалайша ойлайм басқасын, Сен қасымда жүргенде аяқтарыңды қиғаш басып. Кигенде юбкілерді қысқасынан, қысқасын мен теріс қарап тұрам, Себебі көлденең «Т» әріпіне ұқсаспын. Сезімнің керегі не, Сені сүйе тұра жалығамын 5 минуттың ішінде. Өтірік құлақтан теппе, кімнің артынан ересің, Буалға кіммен жүрсең де, бәрібір пәк емессің. Пәк емессің, пәк емессің.
Қызық болды бәрі, сені кездестіріп барып, Өміріме таңқаламын, соншама халықтың Арасынан таңдап алдым сені бедітерейтіп. Кейін қайта халқыңа қосылып кеттің сен үйтіп-бүйтіп. Дұрыстадым өмірімді сен кеткесін асықпай, Фигураңды сағынам әлі майысқан қасықтай. Сөздеріңді сақтамаппын, сен не деп едің, а, Есімнен шығып барасың, есімнің есігін жап та, Бара бер, жолың болсын, жолың арғы көшеде, Ұстамаймын, маған десең, камаз жалдап көше бер. Ол жақта бәрі жақсы дейді, қысы жылы жаз сияқты, Аққуым деп айта алмаймын, бұл адамды қас. Бәрі саған мәз сияқты, мәз болғанға мәз боласың, Бір-екі жылдан кейін шайналған сағыз боласың. Дайын өмірдің қорасы, кіріп барасың, байқап қал, Шет ел боп әзірше шалабыңды шайқап қал.