Мен сенің етегіңді көтеруге тырыспадым, Басыңды кеудеме қой да, жат енді тынышталып. Ойлап едім бір боламыз, таптық деп дұрыс бағыт, Қателестім, бұл қателікті келеді енді дұрыстағым. Бір түрлі күй кешемін бұрын сезбеген, Қалмады айналам жалғыз өзім кезбеген. Сен кімсің, кім едің, кімге айналып барасың, а, Не болып кеттің сен аз уақыт арасында? Сенімен қандай бақыт, бақытым оңашада, Уақытым оңашада – сабағым анашада. Хы, ақыл айтпашы, қаншық, қанымды ішіп, Мен сені жек көремін менің арым бары үшін. Мен сенің мазаңды алам деген ойым болмады, Сен бұны ұғып көрші, тек қана ойын қылма. Жарайды, жылдарға қалдырамын мен сені, Жылдар тартып алсын менен...
Қ-сы: (х2) Мені ойлама, Сен мен туралы және біз туралы мүлде ойланба. Жаным, жаным.
Жаның ауыра ма өткен күндерді ойлап, Қателіктен сабақ ал, тағы да ойлан. Іште қалған сырларың шығуда ма күйзеліс болып, Өкінбе, мұңайтпасын сенің күйзеліс жолың. Бақытыңа қарай қадамдар қашан басылады, Қашан күлімдейсің сен, қашан қабағың ашылады? Сенсің маған келіп, кетуіңе асыққан, Мені шақыра береді сенің үнің қашықтан. Кесірім тиіп кетпесін сенің ойларыңа, Не себеп болды сонша терең ойды бойлауыңа? Қайғы жібермес, сірә, одан қашып кетпесең, Өткен күнге не айтасың, естелікті айт десе? Ұмытпа, бұл өмір тек қана сен үшін емес, Бұл өмір талайды жұтты, бірақ үндемес. Сен де оған үндеме, күліп қара барынша, Күліп қара өмірге, уақытты бағаласаң.
Қ-сы: (х2) Мені ойлама, Сен мен туралы және біз туралы мүлде ойланба. Жаным, жаным.
Ойлама, Сен мен туралы және біз туралы мүлде ойланба. (ойланба) Жаным. Жаным...