QaraQan - Kagiz gemiler | Текст песни

• Тексты песен
• QaraQan
• Kagiz gemiler

Həyat qəribədi, mən lap qəribəyəm
Həyat dərs, mən dərsdən qaçan tələbəyəm
Sən müəllimsən, mənə öyətdin yalanı
Bu tilsim, bu hisslər saxladı zamanı
Bakı oldu oyuncaq şəhər, biz uşaq
Həyat karusel, əyləncə, tamaşa
Sən mənə öyətdin səbəbsiz gülməyi
Mən sənə öyətdim dəli kimi sevməyi
Həyat qəribə idi, biz lap qəribə idik
Həyat dərs, biz dərsdən qaçan tələbə idik
Gündüzlərdən isti idi bizim gecələr
Cümlələr bir sözlük, sözlərimiz hecalar
Mahnılar daha doğma, ruhumuz daha təmiz
Susurdu dodaqlar, danışırdı gözlərimiz
İndiki hisslərimiz ərimiş şam kimi
Tapdaladın məni, qucaqladım izlərini...

Kağız gəmiləəər, necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara
Batanda kağız gəmilər, uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlamağa
Sən də ağladııın, son məktubunda yazanda "sevmirsən məni"
Mənim də qəlbiiim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi...

Həyat qəribə idi, biz lap qəribə idik
Biz uşağ idik, sadəlövh körpə idik
Həyat aldadır, biz necə inanırdıq
Axı deyirdi dostlar, esl sevgi nağıldı
Biz arzu sahilində qumdan saraylar tikirdik
Bütün dünyanın acığına ürəkdən sevirdik
Təyyarələr ayırırdı, yollar ayırırdı
Uçurumlar arasında ipək körpülər çəkirdik
Biz inanırdıq və bu inam bizi aparırdı
Güc verirdi ümidlər və sevgimiz dayanırdı
Pul, valideynlər, sərhədlər, qadağalar
Biz uçurduq göylərdə, onlar aşağıda qalırdı
Yadına gəlir? düzəltmişdik kağızdan gəmi
İçində yazıb " sevirəm mən, sevirəm səni"
Buraxdıq dənizə ki, o üzsün əbədi
Amma gələn ilk dalğa batırdı gəmini...

Kağız gəmiləəər, necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara
Batanda kağız gəmilər, uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlamağa
Sən də ağladııın, son məktubunda yazanda “sevmirsən məni”
Mənim də qəlbiiim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi...