თოვს იები გაზაფხულზე, და ენძელები კრძალვით გიხრიან თავს. მინდვრად გატარებ ხელის გულზე, ამ ყვავილებით გაგიფერადებ გზას.
თოვს იები გაზაფხულზე, და არემარეს სინაზეს მათებ შენ. ვეტრპი ნაზი დალალილ სურნელს. შენს ლამაზ ბაგეს დავეწაპები მე...
შენთან ჩემი ზამთრის დილა გაზაფხულდება, დათოვლილ ყვავილს თოვლი ადნება შენ რომ ინათებ. მზის მაგივრადაც სხილებს აპრკვევ მზე გამდურება. და არ ლამაზ დღეს სიყვარულად ჩემს გულში ინათე.
(კიდევ ერთხელ მისამღერი)
შენ თბილი გაღიმება ვარდებს ახარებს, დამჩკნარ ყვავილებს გამოაღვიძებს ნამის ცრემლები. და ნაზი სიო შენს დალალებს გამოაქარებს, მეც მოვალ შენთან თბილ თითებზე მოგეფერები...