14. Ibrahim suresi1 (Mekkede nazil olmu$dur, 52 ayedir) Bismillahir–rehmanir-rehim!
1. Elif, Lam, Ra! (Ya Resulum! Bu Quran) ele bir Kitabdir ki, onu sene insanlari onlarin oz Rebbinin izni ile zulmetlerden nura (kufrden imana) -yenilmez quvvet sahibi, (her cur) terife ($ukure) layiq olan Allahin yoluna (islam dinine) cixartmaq ucun nazil etmi$ik. 2. Ele bir Allah ki, goylerde ve yerde ne varsa, hamisi Onundur. Ducar olacaqlari $iddetli ezabdan otru vay kafirlerin halina! 3. O keslerin ki, dunyani (fani dunya malini) axiretden (axiret nemetlerinden) ustun tutur, (insanlari) Allah yolundan donderir (islam dinini qebul etmeye mane olur) ve o yolu eyri hala salmaq isteyirler. Onlar (haqq yoldan) azib uzaq du$mu$ler. 4. Biz her bir peygemberi yalniz oz milletinin dilinde (dani$an) gonderdik ki, (Allahin emrlerini) ona izah ede bilsin. Allah istediyi kimseni zelalete salar (haqq yoldan sapdirar), istediyini de dogru yola yonelder. O, yenilmez quvvet sahibi, hikmet sahibidir! 5. Biz Musani: “Tayfani (Israil ogullarini) zulmetden nura cixart ve Allahin (vaxtile nemet verdiyi) gunlerini2 onlara xatirlat!” -deye, mocuzelerimizle peygember gonderdik. $ubhesiz ki, bunda cox sebir ve $ukur edenler ucun ibretler vardir! 6. (Ya Resulum!) Xatirla ki, bir zaman Musa oz tayfasina bele demi$di: “Allahin size bex$ etdiyi nemeti yadiniza salin, cunki O sizi Firon ehlinin elinden qurtardi. Onlar size deh$etli ezab verir, ogullarinizi oldurub, qadinlarinizi (ozlerine xidmet etmek ucun) diri saxlayirdilar. Bunda Rebbiniz terefinden sizin ucun boyuk bir imtahan vardir! 7. (Ey camaatim!) Yadiniza salin ki, o zaman Rebbiniz bunu bildirmi$di3: “Eger (Mene) $ukur etseniz, size (olan nemetimi) artiracagam. Yox, eger nankorluq etseniz, (unutmayin ki) Menim ezabim, heqiqeten, $iddetlidir!” 8. Musa dedi: “Eger siz ve butun yer uzunde olanlar nankorluq etseniz, (bununla Allaha hec bir zerer yetire bilmezsiniz). Cunki Allah (hec kime, hec neye) mohtac deyildir. (O, butun mexluqati yaratdigina gore onsuz da oz-ozluyunde her cur) terife ($ukure) layiqdir!” 9. Sizden evvelki Nuh, Ad, Semud tayfalarinin ve onlardan sonra gelib getmi$, (saylarini ve tefsilatini) ancaq Allahin bildiyi ummetlerin xeberleri size gelib catmadimi? Peygemberleri onlara aciq-a$kar mocuzeler getirmi$diler. Onlar ellerini (heyretlerinden, qezeblerinden ozlerinin, yaxud dani$maga imkan vermemek ucun peygemberlerin) agizlarina qoyub4: “Biz sizinle gonderilenlere (mocuzelere ve peygemberliyinize) inanmiriq ve bizi devet etdiyiniz (din) baresinde de mohkem bir $ekk-$ubhe icindeyik!” -demi$diler. 10. Peygemberleri de (onlara) bele cavab vermi$diler: “Goyleri ve yeri yaradan Allaha da $ubhe etmek olarmi?! (Allah) gunahlarinizi bagi$lamaq ve size mueyyen bir vaxta qeder (omrunuzun sonuna kimi) mohlet vermek (sizi ezabla deyil, oz ecelinizle oldurmek) ucun imana devet edir”. Onlar demi$diler: “Siz de bizim kimi adi bir insansiniz. Bizi atalarimizin ibadet etdiklerinden (butlerden) dondermek isteyirsiniz. (Eger bacarirsinizsa, sizin ibadet etdiyiniz Allahin haqq, bizim tapindigimiz butlerin ise batil olmasini subut eden) aciq-a$kar bir delil getirin!” 11. Peygemberleri onlara cavab vererek demi$diler: “(Beli) biz de sizin kimi adi bir insaniq. Lakin Allah Oz bendelerinden dilediyine nemet (peygemberlik) bex$ eder. Allahin izni olmadan biz size hec bir delil (mocuze) getire bilmerik (buna qudretimiz catmaz). Mominler yalniz Allaha tevekkul etsinler! 12. Allah bize yollarimizi (iman, nicat, seadet yollarini) gosterdiyi halda, biz ne ucun Ona tevekkul etmemeliyik? (Sizi Allahin haqq yoluna devet etdiyimize gore) bize verdiyiniz butun eziyyetlere, elbette, dozeceyik. Tevekkul edenler de yalniz Allaha tevekkul etsinler! 13. Kufr edenler peygemberlerine dediler: “Ya sizi yurdumuzdan cixarib qovacagiq, ya da mutleq dinimize