33. el-Ehzab (Desteler) suresi1 (Medinede nazil olmu$dur, 73 ayedir) Bismillahir–rehmanir-rehim!
1. Ya Peygember2! Allahdan qorx, kafirlere ve munafiqlere itaet etme. Heqiqeten, Allah (her $eyi) bilendir, hikmet sahibidir! 2. Rebbinden sene vehy olunana (Qurana) tabe ol. Allah, $ubhesiz ki, ne etdiklerinizden xeberdardir! 3. Allaha tevekkul et. Allahin (butun i$lerde sene) vekil olmasi kifayet eder! 4. Allah3 bir adamin sinesinde (daxilinde) iki urek yaratmami$dir. (Elece de iki Allah ola bilmez). Allah ne zihar etdiyiniz (arxasini ananizin arxasina ox$adaraq yaxinliq etmediyiniz, talagini verdiyiniz) zovcelerinizi4 size dogma ana, ne de ogulluga goturduklerinizi size dogma ogul etmi$dir. (Onlar eslinde oz atalarinin ogullaridir). Bunlar sizin dediyiniz bo$ (menasiz) sozlerdir. Allah dogru deyir ve (bendelerini) dogru yola getirir! 5. Onlari (esil-nesebleri bilinsin deye) oz atalarinin adlari ile cagirin. Bu, Allah yaninda daha duzgundur (daha edaletlidir). Atalarinin kim oldugunu bilmeseniz, onlar sizin din qarda$lariniz ve yaxinlarinizdir (emioglanlariniz ve ya azad kolelerinizdir; onlari qarda$im, emioglum, dostum deye cagirin). Etdiyiniz sehvlere (meselen, birinin atasini bilmeden sehv saldiginiza) gore size gunah yoxdur. Lakin (qadagan olunduqdan sonra) qesden etdiyiniz i$lerden otru gunah vardir. Allah (bendelerini) bagi$layandir, rehm edendir! 6. Peygember5 mominlere onlarin ozlerinden daha yaxindir. (Mominler peygemberi ozlerinden cox sevmeli, onun her bir emrini sozsuz yerine yetirmelidirler). Onun ovretleri (mominlerin) analaridir (hec kes onlarla evlene bilmez). Qohumlar (bir-birine verese olmaq baximindan) Allahin Kitabinda mominlerden ve muhacirlerden daha yaxindirlar. Amma (qohum olmayan) dostlariniza (vesiyyetle) bir yax$iliq ede (bir irs qoya) bilersiniz. Bu (hokm) kitabda (lovhi-mehfuzda) yazilmi$dir. (Islamin ilk dovrlerinde sige qarda$ olanlarin, birlikde Medineye hicret edenlerin bir-birine verese olmaq ixtiyari var idi. Sonralar bu hokm legv edilib varisler meselesinde ustunluk qohumlara verildi. Qohum olmayan mominlerin bir-birine verese olmasi ise yalniz vesiyyet yolu ile mumkun hesab edildi). 7. (Ya Resulum!) Xatirla ki, Biz bir zaman peygemberlerden ehd almi$diq: senden de, Nuhdan da, Ibrahimden de, Musadan da, Meryem oglu Isadan da! Biz onlardan mohkem bir ehd almi$diq ki, 8. (Allah bununla) dogru dani$anlardan (peygemberlerden) dogruluqlarini (risaleti teblig edib-etmediklerini, ummetlerinin onlara iman getirib-getirmediklerini) xeber alsin ve kafirlerden otru $iddetli bir ezab hazirlasin! 9. Ey iman getirenler6! (Xendek, yaxud Ezhab vuru$unda Qurey$, Qetefan ve yehudilerin Beni-Nezir qebilelerinden te$kil olunmu$) ordular sizin ustunuze geldiyi zaman Allahin size olan nemetini yada salin. O vaxt Biz onlarin ustune kulek ve sizin gormediyiniz (meleklerden ibaret) qo$un gondermi$dik7. Allah o zaman sizin ne etdiyinizi gorurdu. 10. O zaman onlar ustunuze hem yuxari, hem de a$agi terefden (vadinin ust ve alt terefinden) hucum etmi$ ve (qorxudan) gozunuz hedeqesinden cixib ureyiniz agziniza gelmi$di. Allah baresinde de muxtelif fikirlere du$mu$dunuz. (Mominler Allahin Oz vedine dogru olduguna inanir, munafiqler ve etiqadi zeif olanlar ise Muhemmed eleyhisselamin bu beladan xilas ola bilmeyeceyini guman edirdiler). 11. Mehz onda (Xendek vuru$unda) mominler imtahana cekilmi$ (kimin heqiqi momin, kimin munafiq oldugu belli olmu$) ve mohkem sarsilmi$dilar. 12. O zaman munafiqler ve qelblerinde merez ($ekk) olanlar: “Allah ve Onun peygemberi bize yalan ved etmi$dir. (Biz zefer cala bilmeyeceyik)” -deyirdiler. 13. O zaman onlardan bir tayfa: “Ey Yesrib (Medine) ehli. (Burada) sizin ucun duracaq bir yer yoxdur, (evinize) qayidin!” -demi$di. Ba$qa bir deste ise: “Evlerimiz aciqdir (kimsesizdir, ogru girmesinde