50. Qaf suresi (Mekkede nazil olmu$dur, 45 ayedir) Bismillahir–rehmanir-rehim!
1. Qaf! (Ya Peygember!) $anli Qurana and olsun (ki, Mekke mu$rikleri sene iman getirmediler)! 2. Beli! Ozlerinden (Onlari Allahin ezabi ile) qorxudan bir peygember geldiyine teeccub etdiler. Kafirler dediler: “Bu ecaib bir $eydir! (Insandan da peygember olarmi?! Ancaq melek peygember ola biler!) 3. Meger biz olub torpaq olduqdan sonra (yeniden dirileceyik)? Bu, (heqiqeten) uzaq (qeyri-mumkun) bir qayidi$dir!” 4. Heqiqeten, Biz yerin onlardan neyi eskiltdiyini (onlari tedricle nece curudub mehv etdiyini) bilirik. Dergahimizda (her $eyi) hifz eden bir Kitab (lovhi-mehfuz) vardir! 5. Lakin onlara haqq (Quran) geldikde onu yalan saydilar. Indi onlar dola$iqliq ($a$qinliq) icindedirler (sene gah $air, gah sehrbaz, gah da kahin deyirler). 6. Meger onlar ba$larinin ustundeki goye baxib onu nece yaratdigimizi, nece bezediyimizi ve orada hec bir yariq olmadigini gormurlermi?! 7. Elece de yeri nece do$ediyimizi (hamarlayib duzeltdiyimizi), orada mohkem duran daglar yaratdigimizi, her cur gozel novden (meyve) yeti$dirdiyimizi gormurlermi?! 8. (Butun bunlari Rebbine teref) donub qayidan her bir bende ucun ibret dersi ve oyud-nesihet olsun deye etdik. 9. Biz goyden bereketli su endirdik, sonra onunla baglar ve (arpa, bugda ve s. kimi) bicilen taxil deneleri yeti$dirdik. 10. Hem de tumurcuqlari (salxim-salxim) bir-birinin ustune duzulmu$, hundur xurma agaclari (bitirdik) – 11. Bendelere ruzi olsun deye! Biz onunla (o su ile) olu bir memleketi cana getirdik. (Qebirlerden dirilib) cixmaq da beledir! 12. Onlardan (Mekke mu$riklerinden) evvel Nuh tayfasi, Ress1 ehli, Semud (qovmu peygemberleri) tekzib etmi$di. 13. Ad (qovmu), Firon (ehli), Lut qarda$lari, 14. Eyke ehli ve Tubbe qovmu -bunlarin hamisi peygemberleri tekzib etdi ve Menim de onlara ved etdiyim (ezab) gercekle$di. 15. Meger Biz ilk yaradili$dan acizmi qaldiq?! Xeyr! (Elece de qiyamet gunu oluleri diriltmekden aciz qalmayacagiq!) Onlar yeni yaradili$ (tekrar dirilme) baresinde $ekk-$ubhe icindedirler! 16. And olsun ki, insani Biz yaratdiq ve nefsinin ona ne vesvese etdiyini de Biz bilirik. Biz ona $ah damarindan da yaxiniq! (Insanin adi hereketlerinden tutmu$ ureyinden kecen en gizli hissler, duygular bele Allaha melumdur!) 17. Xatirla ki, (insanin) saginda ve solunda (onun butun emellerini) tesbit eden (qeyde alan) iki melek2 oturmu$dur! 18. Dediyi her sozu (yazmaq ucun) onun yaninda hazir durub gozleyen (iki melek) vardir! 19. Olum (olum bihu$lugu), heqiqeten, gelecekdir. (Ey insan!) Bu senin qorxub qacdigin (curbecur vasitelerle canini qurtarmaq istediyin) $eydir! 20. (Olenden sonra yeniden dirilmek ucun) sur calinacaqdir. Bu ved olunmu$ gundur (ezab gunudur)! 21. Her bir kes (Rebbinin huzuruna) bir suruyen (suruyub meh$ere getiren) ve bir de $ahidle (iki melekle) gelecekdir. 22. (Ona bele deyilecekdir:) “Sen (dunyada) bundan (bu mudhi$ gune ugrayacagindan) qefletde idin. Artiq bu gun gozunden perdeni qaldirdiq. Bu gun artiq gozun serrastdir!” 23. Yolda$i (ona tehkim olunmu$ melek)3 deyecekdir: “Bu yanimdaki (Cehennem ucun) hazirdir!” 24. (Allah o iki meleye buyuracaqdir:) “Atin Cehenneme her bir inadcil kafiri, 25. Xeyre mane olani, (zulm etmekle, gunah toretmekle) heddi a$ani, (Allahin birliyine) $ekk edeni! 26. O kimseni ki, Allahla yana$i ozune ba$qa bir tanri qebul etdi. Atin onu $iddetli ezabin icine!” 27. Yolda$i ($eytan ve ya oz nefsi) deyecekdir: “Ey Rebbimiz! Onu men azdirmadim. Feqet o ozu haqq yoldan cox azmi$di!” 28. (Allah) buyuracaqdir: “Menim huzurumda mubahise etmeyin. Men size (dunyada peygember vasitesile) bu ezabi bildirmi$d