Raz Dwa Trzy - Z uśmiechem dziecka kamień | Текст песни

• Тексты песен
• Raz Dwa Trzy
• Z uśmiechem dziecka kamień

Z uśmiechem dziecka kamień
ze szczytu góry sturlał
lecz tak swe oparł ramię
że pod nim pękła góra
i pierwszym drgnęła płaczem
więc długo na jej zbocze
tak smutnym wzrokiem patrzył
aż strumień z niej utoczył

ale o wschodzie słońca
strumienia szum poranny
tak po pustyni rozsiał
zmieniwszy w oceany
że mógł zastąpić oddech
przypływem i odpływem
i uznał to za dobre
i przyśnił pierwszą rybę

dla oceanów lustrem
nieba błękity zimne
wciągnęły by w swą pustkę
gdyby nie furkot skrzydeł
ponad obfite gaje
stworzone by ideał
nazwany trafnie rajem
samoistnie się spełniał

kobietę i mężczyznę
których ulepił z gliny
i którym darował życie
dzieląc je odtąd z nimi
zastał w ramionach drzewa
nagich pod jego cieniem
jak owoc grzechu niewart
dojrzewał w ich spojrzeniach

jak było na początku
i jak się zdarzyć mogło
przez tego który w końcu
powiedział pierwsze słowotekst poezja-spiewana.pl

Raz Dwa Trzy еще тексты