Bilmezdim bu derdin seni yolundan Beni solumdan edeceğini Bilmezdim en sessiz yanımdan Yağmuruna bulutlanıp temmuz gecelerinde Fırtınalı sabahlarda kan terleyeceğimi Bilmezdim çok yanlarımın Az yanımla yetineceğini Uzaklığının yakınlığım Yakınlığımın uzaklara gönül vereceğini Yoksa küs müsün bana Dilime ikâmet edenim Dargınsak eğer Üç günü geçeli aylar oluyor haberin olsun Ve burada yanık kokulu rüzgarlar çarpıyor yüzüme Beni soluğumdan tutuyor üşümelerim Boğazıma yapışmış sıtmalı kelimeler En yakın sağda park’a çektiler kendilerini Söz dinlemez oldu sözler Adına sır diyorlar sevmelerin Gürültülü harflerini sükûta izdivaç ediyorlar Mahrem duygularını telveye terk ediyorlar yani Yorulmadın mı dilimden sessiz çığlığım Senin yerin dağınıklığım Toparla kendimi..