Bettina, sta niet zo te staren Ik ben toch je vriend Al ben ik nu kalend en bijziend Maria, wij gaan nooit meer varen Op de Adriatische zee Nee
Hee ma, ik ben niets veranderd Maar De zandbak is leeg En mijn onderbroeken koop ik zelf Ik snuif zand en leef aan Mediterrane stranden In de alles verwekkende zon Met een huid van karton Wil mijn hart wel branden Verslaafd aan de einder Kijk ik nooit meer achterom En de roep verstomt In de lage landen Op een zondag zonder zon
Aahaaa
Jasmina kijk toch eens naar boven! Gieren trekken baantjes Maar de wolken zijn van goud Hoe lang kun je blijven geloven Dat er een ooievaar van jou houdt
Aahaaa
Patricia Stop met je tirade Een foto wordt flets Maar een mens is van vlees en bloed Yolanda Dit is geen serenade Bettina Maria Mama Jasmina Patricia Yolanda Het ga jullie goed