Niemand die de naam herinnert Van de reeds verstampte planten Angst is wat de vogels hindert Ze zijn bang om weer te vallen Heel de mensheid blijft steeds bidden Maar we krijgen nimmer gratie Wij kunnen nu enkel vechten Een gevecht voor onze natie
Weg met hij die onze vrijheid nam Hij bracht dood en verderf, 't is 't best dat hij sterft Dus wij verzetten, tegen de wetten Tijd voor een revolutie
Bundel je woede, je haat en je schaamte Tot dat de angst je heeft verlaten Richt je op hij die kwaad heeft geschonden Dan wordt de prooi ineens de Jäger
Uit op het bloed en klaar om te strijden Om nog meer angst en leed te mijden Wij geven alles wat we nog hebben En vechten tot de dood