Rover - Autobiografi | Текст песни

• Тексты песен
• Rover
• Autobiografi

1. Nie śpij, mama mnie nie chciała, ojciec kazał żyć,
i przyszedłem na świat jako jego syn, jako syn mojej matki.
Dumna dziadka i babki, jadłem za kartki,
system wmawiał mi nie łaknij.
Więcej.. przedszkole pierwszy wojaż i padam do kolan,
zbyt ciężka zbroja, nie płynę w nurt jak Chojrak.
Potem szkoła i twarz gnoja, co mnie zbił bez przekonań,
potem pierwszy raz widzę b-boy'a.
W reprezentacji szkoły nie gram, ulica daję więcej ciepła,
gimnazjum, Rover to bękart.
Pierwsza kaseta, na niej ksywka, którą mam do dzisiaj,
i nauczyciel który powie, że świat do zdobycia mam.
Chwile wcześniej, Bóg zapytał ojca czy chce odejść,
ojciec zostanie i usłyszy to co tworze.
Choć nigdy mi o tym nie powie autorytet poległ,
upadli idole, gdzieś przy wódce, za stołem.

2. W liceum kilka ekip gra rap, się nie mieszczę w kuluarach,
no to wypierdalam, skoro mnie tak nie chcą.
Z rzekomymi przyjaciółmi, przejdę jeden sezon,
na kartce napisze rap, książki, resztę pierdol!
Poznam miłość, stracę miłość,
rzucę życie na szale i spróbuje popłynąć.
Pierwszy koncert zagram, dla ludzi siedzących na krzesłach,
będą patrzyli na mnie jak na film „cześć Tereska!”.
W domu presja, mama nie ćpam,
że nie walczę o Twoje marzenia, proszę Cię przestań.
Mam swoje, swój projekt, swoich ludzi,
a za pięć lat zostanę sam, bez kumpli, bez ratunkowej furtki.
Bez Uli, choć mówienie o niej ciągle to truizm,
tak jak o tym, że należymy do ulic.
To o czasach kiedy ulic, nie ogarnął populizm,
a moja przyszłość zależała od matury.

3. Dużo czytam, jakie studia taki hajs po studiach,
będzie w pizde biło życie, bo nie znałem się na śrubkach.
W weekendy będę w realu kład towar na pułkach,
nocą pisał czy pracy Freuda miały wpływ na Junga.
W końcu wyjadę, w trzy miesiące ogarnę hajs na rok życia,
wrócę, ucałuje ziemie, przekraczając próg lotniska.
W Kielcach bez szacunku, kitram łeb na bitwach,
telefon milczy, nikt nie pyta co słychać.
W domu misja, studiować, czytać, nocą pisać,
dogrywam kilka feat'ów z Karasiem na bitach.
Zanim poszedł kalejdoskop, o mnie w Kielcach cisza,
jeden z nielicznych supportów gram w Busku przed PeIHa.
Zmartwychwstaje, 21 stycznia,
trzy dni później padam na ziemie i przestaje oddychać.
Mam zapaść, lekarz mnie pyta co ćpałem,
skurwiel nie wierzy, że serce można zatrzymać żalem.
Od tej chwili, zostaje sam jak palec,
często kaleczę kobiety z którymi spałem.
Amator wrażeń, portfolio ? nawet z krótkim stażem,
to moja droga od dna bólu, do spełnienia marzeń.

Rover еще тексты