Ut waas twellef oor in Venlo Ut woort tied um nar hoes te gaon Toen iemand zei, hee loep us mei Ut is heer nog neet gedaon Ik keek ow aan en ik schrok darvan Ik hei ow jaore neet gezeen Geej waart nog moei, net zo moei Als toen gans in ut begin
Op ut kerkplein in November Zaag ik ow veur den ierste kier De wind dae weide door ow haor En ik zaag ut gevaor Ik zaag mien hand al in ow hand En ik dog loep door loep door Onderwaeg heb ik meej zelf verteld Ut waas neet mier als un blaad dat velt
Maar un blaad dat velt en un book giet dicht Mar wat bleef, dat waas ow gezicht Overdaag de zon en 's nachts de maon Ik kos ow oege neet weerstaon Ik dog mier aan ow dan aan meej zelf Ik dog daage aan un stuk Wat is dit nou, moeie vrouw Dit is weggegoeit geluk
En 's nachts in bed, slaop ik net Komde geej op bezeuk beej meej Mien bed is kald, mien kamer kaal En ik droem haar dar staan En geej ziet zacht als dons als vacht En ik drei meej um ow hin En in ow erm waer ik werm en droem mien moeiste zin
Te vuul gedaogt te lang gewacht Ik ging door op halve kracht Der bleef niks mier over van dit schip Ut dreef langzaam tot un stip Tot un puntje aan de horizon Op enne oceaan zoe groet Ik heb alles overboord gegoeit Un have die kwaam noeit
Ut waas 's merges vroeg in Venlo Hoeg tied um nar hoes te gaon Geej keek meej aan en ik keek ow aan Van kiek os heer now staon Ik peek ow hand en ik lachte want Ow gezicht en owe naam En hoe ge keekt ow haor weg streekt Toen de zon aan de hemel kwaam