Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta
Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jöð í ringulreið elta er ulfs hnitbróðir hreyfir við landa heimi ok jötuns hals undum. Engin löng orð þarf að heyra til að sjá hvernig orðanna sannindi myrða von oss um friðsæld. Flóðs ásynja blóði var aðeins hjálparhella, Hliðskjalfar harri aðeins áhorfandi. Erlendir menn gáfu ráð ok voru drepnir af þeim sem við töldum vini. En dalar éls askr verðr að dveljast þar sem hjarta salr er, þó hefndarhugr í gollor höll öskri eftir orrustu. Á þessum köldu dögum þarf stutt að fara til misgerðamanna. Svo við lituðum skítug gólf rauð aftr með stolti ok fljúgandi undafleinum ok hylltum ok glöddum Sígtý. Sonr Þorsteins eystra missti höfuð! Banda vinr, þér heilsum við á þessum blóðugu tímum ofsa ok ótta. Megir þú dveljast, megir sjá. Blóð-Þorsteinn, til þín sendi ék þessi skilaboð. Þig mun dolgsvölu barma elta. Hve langt, hve djúpt skalt þú nú skríða í þínum sverða sverriförðr laufa tára ok bensævar ranna! Sverða svip-Hlakkar, hjörgaldrs Njörðr, færðu storma, láttu hafsjó brjóta þeirra hús. Vilja bróðir, blástu Yggs ærum þínum geðveiki í brjóst. Megi fjandmenn oss blindast af þinni dalnauð ok heila borg. En úlfa gráðar eyðir sendi engin orð. Þöglir dagar ok vikr fylgdu ok enn heyrðist ekkert svar. Aðeins vandar jötunn sagði sína hljóðlátu sögu ok kuldinn kom með hljóðlausar snjóflygsr á land oss. Vetrinn kom ok valtr, sviksamr friðr hvíslaði gegnum vindinn ok öldrnar. Óöruggt fellr höfuð mitt niðr af óvissu um hvað muni gerast á þessum dögum tómsins.
Гуру Песен