Ձյունը երկար սպասեց գիշերվա խորհրդին` Մինչև լույսերը հանգան, ու ձայները լռեցին: Ու հանկարծ գիշերվա մեջ ինչ-որ բան զրնգաց` Խենթի պես պարելով փաթիլներն իջան ցած:
Ձյունը գալիս է դանդաղ, Ձյունն իր երգն է երգում, Ձյունը իջնում է թեթև, Ձյունն իր հեքիաթն է պատմում:
Արծաթե թիթեռնիկներ` Պոկված կապույտ հեքիաթներից, Թև ածելով իջան ներքև, Երգով լցրին քաղաքը ծեր:
Ու երազկոտ կտուրներին Բերին ճերմակ հանդարտություն: (x2)
Ձյունը գալիս է դանդաղ, Ձյունն իր երգն է երգում, Ձյունը իջնում է թեթև, Ձյունն իր հեքիաթն է պատմում:
Ոսկեծամ գեղեցկուհի, Առանց քեզ ես չեմ ապրի: Առանց քեզ ձյունը ճերմակ, Ախ, շուտով կդադարի:
Հայտնվիր գիշերվա իրական հեքիաթում, Որ մինչև լուսաբաց մեզ իր գիրկն է տանում: