ԿԻԹԱՌ
Օրերը անցնում են՝
Հրելով մեկմեկու,
Մեկ՛-մեկ, բութ, ձանձրալի,
Մեկ-մեկ, լուռ, ահարկու...
Գաղտնիքներն իմ սրտի
Ես ու՞մ եմ պահ տալու,
Առանց քեզ աշխարհում
Ես ո՞նց եմ ապրելու։
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
Ախ կիթառ, կիթառ, իմ ընկեր իսկական։
Ո՞վ է քեզ հնարել
Հրաշքով մոգական
Այդքան նուրբ ու քնքուշ
Ու այդքան տիրական։
Դա ասում ես՝ սիրիր
Այս աշխարհը դաժան,
Եվ մարդկանց արժանի,
Եվ մարդկանց անարժան։
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
Ախ կիթառ, կիթառ, իմ ընկեր իսկական։
Դու անհույս օրերի
Հուսալի իմ ընկեր,
Երջանիկ պահերիս
Սուրհանդակն ես դարձել։
Եղել են և կանայք,
Եվ բազում ընկերներ,
Բայց իմ նեղ օրերին
Կողքիս դու ես եղել։
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
Ախ կիթառ, կիթառ, իմ ընկեր իսկական։
Ruben Haxverdyan еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2